⭐3.5 форма голасу і геройская АКАДЭМІЯ
Я ўсё не магла зразумець, чаму Серж-галоўны хуліган і антаганіст аповесці-падабаўся мне ў 5-м класе больш галоўнай гераіні. Я яшчэ падчас ўсеагульнага адназначнага абмеркавання не змагла стрымацца, і выпаліла:
- А мне не падабаецца Насця.
- Гэта чаму? - здзіўлена спытала настаўніца.
- Таму што такіх людзей не бывае.
У класе на секунду павісла цішыня.
- Бывае, і нават у вашым класе такія ёсць.
Магчыма, яна мела на ўвазе і мяне. Я ж была такой добрай дзяўчынкай. Хоць, як я магла такой заставацца, калі заракнулася аб сваёй нелюбові да станоўчай гераіні. Напэўна яна гэта пра лепшую ва ўсім Аньку сказала, ну і добра.
Мне заўсёды была блізкая псіхалогія задзір. Спачатку гэта здавалася мне невытлумачальным, бо я сама заўсёды належала да класа "прыгнечаных" і цішком зайздросціла ўсім гэтым папулярным напышлівым дзецям, у якіх нахабства хапала зганьбіць цябе перад усімі ды яшчэ і не зразумець гэтага. Аднак з часам я ўсё зразумела.
Бо, будзь мая воля, я б сама гэтак жа іх задзірала, як яны задзіралі мяне.
Я выдатна разумела, адкуль бярэцца нянавісць нават не зваротная, а самая неадэкватная - з зайздрасці, з нежадання прымаць, што ёсць хтосьці лепш за цябе. І ты вось спрабуеш не адчуваць гэтыя паганыя пачуцці-выйсця-то ім, у сілу твайго рахманага характару, усё роўна не было - а яны ўсё прыходзяць і прыходзяць. Чаго гэта ў Аньки адзнака лепш па фізіцы, я ж так жа старалася! Чаго гэта ў яе і папулярнасць і ацэнкі, а ў мяне - толькі другое, і тое, зараз я прайграю ёй. Гэтая грымучая сумесь з нізкім і завышанай самаацэнкі чамусьці для многіх застаецца такой дзікай загадкай, што яны да гэтага часу дзеляць усё на чорнае і белае.
Серж бо самы жывы і сапраўдны персанаж, самы сапраўдны ганарлівы дзіця, выманьваюць увагу ўсімі спосабамі. Добра вядома, што праблемы яго выхавання і адхіленасці бацькоў падымаюцца, але ўсё ж дзіцяці выстаўляюць адзіным злым, жахлівым істотай сярод усяго гэтага парада дабрадзеі. Насцечка бо не раззлуецца, не абурыцца ва ўвесь голас, няма, у яе куды больш важных спраў - быць ідэальнай ва ўсім і для ўсіх. Такія персанажы дзеці былі ўсюды, калі яны мяне ўжо ў пятым класе дасталі. Таму што па маіх успамінах у Насці было хоць нейкае невялікае пыху, хоць якая абражаная гонар выяўлялася з - за ўсіх гэтых здзекаў. Але не, жвавасці яе хапіла толькі на першы эпізод з прыкладам, а далей пайшла простая зжылая сябе ідэальнасць.
Ну, хоць Здзекі Сержа дарослыя не спісалі на "закаханасць" і адразу прынялі меры. Булінг гэта жудасна, гэта нельга ігнараваць, зразумела. Але мне не цікавая ідэальная дзяўчынка, якую булят. Мне была б цікавая жывая дзяўчынка.А яшчэ раптоўна ў аповесці ёсць антыкулацкія настроі і залішняя саветчына, якую, напэўна, прыбралі з падручніка беларускай літаратуры. Што ж, можна зразумець, чаму.
⭐4. Клясічная аповесць пра белае і чорнае, пра добрае і горшае. Ёсць дзяўчынка, якая вельмі сумуе па маме, бо мама вучыцца далёка і прыядзе не хутка. Дзяўчынку крыўдзяць, але яна не апускае галавы, а ўпарта і ўпэўнена ідзе наперад. Чытаць было сумна, бо надта ж апавяданне прасякнута агульнасавецкай ідэяй "быць добрым", "быць таварышам", "чытаць кнігі". Рамантыка. А можа гэта ў сённяшні час яна падаецца не зусім натуральнай, а тады так і было жыць у мястэчках - справядліва і сумленна.
⭐4.Яшчэ адна з кніг пра гады вайны ад беларускага пісьменніка, якую варта прачытаць. Даволі цікавы сюжэт.